🔸از جمله عوامل مهم دیگری که در بازساخت شهرهای ایران تاثیر گذاشته ، تغییرات تعداد جمعیت، تعداد خانوار، سبک زندگی و الگوی مصرف است.
مهاجرت روستا به شهر یک روندی بوده که همیشه در تاریخ سکونتگاههای انسانی وجود داشته و هیچ گاه متوقف نمی شود. اما در برهه های از زمان این نوع مهاجرت سرعت کند و سریعی داشته است. در ایران بعد از رونق گرفتن شهرها و فروپاشی نظام فئودالی در روستاها این روند سرعت فزاینده ای به خود گرفت و باعث شد که به صورت ناگهانی جمعیت شهرها افزایش پیدا کند و با افزایش جمعیت، نیاز به فضای سکونت افزایش پیدا کرده و پهنه زیستی شهرها به سرعت گسترش پیدا کرد و زمینهای پیرامون شهرهای ایران به زیر ساخت و ساز رفتند. و در نتیجه شهرنشین شدن جمعیت، الگوی سبک زندگی نیز تغییر پیدا کرد به طوریکه مصرف گرایی و استفاده از ابزارهای جدید زندگی از جمله اتومبیل باعث تغییر ساختار شهر ای ایران شد. و دولت و نهادهای قدرت نیز برای پاسخ به این نیاز مردم به ایجاد فضاهای جدید از جمله خیابانهای عریض، بزرگراهای عظیم و پارکینگ های بزرگ اقدام کردند.
🔸مصرف گرایی شهروندان نیز از مهمترین عوامل درونی تجدید ساختار کاربری اراضی شهری می باشد. به وجود آمدن مراکز خرید در امتداد خیابان ها و ساخت مراکز بزرگ خرید از جمله ساختارهای جدید در شهرهای دوره معاصر ایران می باشد.
با توجه به مطالب گفته شده در فوق می توان چنین نتیجه گیری کرد که شهرهای ایران با تاثیرپذیری از نیروهای بیرونی از جمله اقتصاد نفتی و ورود سرمایه کلان به شهرهای ایران، فرآیندهای اجتماعی (مهاجرت های بین المللی –ورود مهاجران افغانستانی به شهرهای شرق کشور مانند مشهد، مهاجرت روستا شهری، تک هسته ای شدن خانوارها، الگوی مصرف)، فرآیندهای سیاسی (تغییر ساختار قدرت از سلطنت به مشروطه) و نیروهای برونی ازجمله نهادهای مدیریتی، سرمایه گذران بخش های مختلف شهری، بساز بفروش ها، مالکین و ... می باشد. اگر الگوی بازساخت شهری در ایران را بخواهیم ترسیم کنیم به شکل زیر می باشد.




















