🍄در سالهای اخیر اهم برنامه ریزی در شهرهای ما شوربختانه بر سر احداث تقاطعات غیر همسطح، تعریض معابر، تملک و تخریب ساختمانهای با ارزش و تاریخی شهر برای احداث اتوبان و بزرگراه تنظیم و تدوین شده که هزینههای جانی و مالی و هویتی غیر قابل جبرانی به بدنه شهرها وارد ساختهاند.
🍄درصد قابل توجهی از بودجه شهرداریها به خصوص کلانشهرها به این دست از پروژهها اختصاص یافته و عملاً بحث زیبایی شناختی، محیط زیست، سکون پذیری و امنیت به فراموشی سپرده شدهاند. به موجب طرحهای تفصیلی که صرفاً جنبه توسعه کالبدی شهر را در نظر میگیرند باعث شده تا سالانه هزینه بسیار زیادی برای تأمین مالی پروژههای تونل سازی، احداث اتوبان و تعریض معابر به مدیریت شهری و شهروندان تحمیل شود، از سوی دیگر زمان زیادی که برای تکمیل شدن و بهره برداری سپری میکنند باعث شده تا به لحاظ روانی و ترافیکی بهطور ناخودآگاه و غیرمستقیم فشار زیادی به شهروندان وارد گردد و آنان را منزجر و پشیمان از تصمیم خود برای استفاده از خودروی شخصی جهت تردد در شریانهای اصلی و نقاط مرکزی شهر کند.
🍄علناً اغلب هزینهها برای بهسازی و مرمت آسفالت و سواره رو صورت میگیرد. پیاده روها به چرخه فراموشی سپرده شدند و بسیار ناصاف و نامنظم و البته نازیبا هستند، فضای سبز متراکم که مسبب تلطیف هوا، بصری و سرزندگی میشوند رو به اضمحلال سرعت گرفتهاند، کاهش روز به روز عرض پیاده روها و فرسودگی سطوح کفسازی آنها،
جدارههای تاریخی روز به روز فرسودهتر و مستعدتر به تخریب میشوند و دریغ از یک برنامه منسجم و قوی برای بازآفرینی آنها… تنها نمونهای از سوء مدیریت در چرخه طراحی و برنامه ریزی مراکز تجمع انسانی یا همان شهرها میباشند.
♻️به نظر میرسد اهم کارهایی که میبایست شهردارهای صورت پذیرند که البته بسیار اساسی هستند شامل:
☘ افزایش عرض پیاده روها به همراه بهسازی و نوسازی آن ها که شامل کفسازی، جداره سازی، مبلمان شهری، زیباسازی و افزایش تراکم فضای سبز میباشد.
🍀 ورود جدی به بحث زیباسازی و خلق جلوههای بصری به همراه احداث فضای تفرجی و وسایل بازی برای کودکان که نه تنها سبب تعامل اجتماعی خانوادهها با یکدیگر میگردند بلکه سکون پذیری و سرزندگی را در عرصههای شهری فراهم میکنند، همچنین گردشگری را رونق بخشیده و باعث رونق اقتصادی خرده فروشی یا واحدهای تجاری میگردند.




















