فرسودگي به معناي فرايند از دست رفتن و يا تضييع كارايي يك پديده است كه مي توان در دوبعد كالبدي، كاركردي و يا هردو بعد حادث شود.
شکل گیری برخی از محلات و مناطق شهرهای بزرگ بنا به دلایل متعدد به گونهای است که با ضوابط و معیارهای شهرسازی و معماری امروز به ویژه در کلان شهرها مغایرت دارد. این بافت به مرور زمان فرسودهتر شده و علاوه بر فرسودگی ابنیه، شبکه تاسیسات شهری آنها نیز فرسوده شده و کارکردهای شهری خود را از دست می دهند.
دلایل زیادی وجود دارد که مردم ترجیح میدهند منازل خود را در این بافتها، نوسازی نکنند. نوسازی و بهسازی این نوع بافتها، توجه و اهتمام ویژه دولت و شهرداریها و همکاری مردم را میطلبد.
بافتهای فرسوده شهری، محلات فرسودهای در فضای شهری است که مسائل و پیچیدگیهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و شیوه خود را دارد .این محلات و بافتها از یک سو دارای ریشههای سکونتی ارزشمند با غنای فرهنگی، اجتماعی و معماری است و از طرف دیگر به جهت فرسودگی شدید، نبود دسترسی مناسب به خدمات شهری و بهداشتی، وجود مشکلات اجتماعی و امنیتی و آسیبپذیری در برابر زلزله، سیل و آتش سوزی و نیز عدم تطابق با زندگی امروز شهری و شهرسازی مدرن دارای مشکلات رو بنایی و زیر ساختی هستند.
🎊بافت فرسوده به بلوک هایی اطلاق میشود که هر سه شرط ذیل را دارا باشند:
1. ناپایداری: 50% از بناهای موجود در بلوک ناپایدار بوده و از استحکام لازم برخوردار نباشند.
2. نفوذناپذیری: حداقل 50% معابر بلوک دارای عرض کمتر از 6 متر باشد.
3. ریزدانگی: حداقل 50% عرصه ساختمانها در آن بلوک شهری مساحتی کمتر از 200 مترمربع داشته باشند
🎊بافتهای فرسوده به سه دسته زیر تقسیم میشود:
الف – بافتهای دارای میراث فرهنگی
ب – بافتهای شهری (فاقد میراث فرهنگی)
ج – بافتهای حاشیهای (سكونتگاههای غیررسمی)
🎊انواع مداخله در این بافتها براساس میزان وفاداری به گذشته در 3 گروه بهسازی، نوسازی و بازسازی قرار میگیرند که هر یک تعاریف خاص خود را دارند و اقدامات ویژهای را میطلبند:
«بهسازی»
در این نوع مداخله اصل بر وفاداری به گذشته و حفظ آثار هویت بخش در آنهاست. فعالیت بهسازی با هدف استفاده ازامكانات بالقوه وبالفعل موجود و تقویت جنب های مثبت، وتضعیف جنبههای منفی از طریق حمایت، مراقبت، نگهداری، حفاظت، احیا، استحكام بخشی، وتعمیر صورت میپذیرد. دخالت در این بافتها مستلزم رعایت ضوابط و مقررات سازمان میراث فرهنگی است.
«نوسازی»
در این نوع مداخله حد وفاداری به گذشته از انعطافپذیری بیشتری برخوردار است و برحسب مورد از مداخله اندك تا تغییر را میتواند شامل شود. فعالیت نوسازی با هدف افزایش كارآیی و بهرهوری، بازگرداندن حیات شهری به بافت است و ازطریق نوكردن، توان بخشی، تجدید حیات، انطباق و دگرگونی صورت میپذیرد.
«بازسازی»
در این نوع مداخله نه تنها هیچ الزامی برای حفظ گذشته وجود ندارد بلكه با هدف ایجاد شرایط جدید زیستی وكالبدی - فضایی و از طریق تخریب، پاكسازی و دوباره سازی صورت میپذیرد.




















