🔹مهم ترين ماده مضر برای شن و ماسه در بتون و يا ملات خاك رس میباشد زيرا خاك رس خاصيت مكندگی آب داشته و در حدود ۸ برابر وزن خود آب می مكد در نتيجه آب ملات را مكيده و آنرا خشك نموده و مانع فعل و انفعالات طبيعی سيمان گشته در نتيجه چسبندگی بين دانهها به خوبی انجام نشده و قطعه پوك می شود و چنين قطعهای باربری لازم ندارد
🔹ديگر آنكه خاك رس موجود در ملات دور دانههای شن و ماسه را گرفته و مانع تماس آن با سيمان میگردد در بعضی از آئين نامهها وجود ۳% وزنی خاك رس در شن و ماسه را مجاز می داند برای تعيين مقدار خاك رس و ساير ريز دانهها بايد از روش های آزمايشگاهی استفاده نمود ولی اگر وسايل آزمايشگاهی در دسترس نبود (كه در اغلب قريب به اتفاق كارگاه های ساختمانی چنين وسايلی در دسترس نيست) میتوان مقداری از ماسه را در يك استوانه آزمايشگاهی مدرج به قطر ۱۰ الي ۱۵ سانتی متر ريخت ارتفاع ماسه بايد در حدود يا طول استوانهای باشد آنگاه روی آن را تا چند سانتی متر مانده به لبه آب پر نموده بعد با دست در استوانه را مسدود می نمایيم و استوانه را به شدت تكان داده و زير و بالا می كنيم آنگاه در حدود بيست دقيقه استوانه و محتويات آنرا به حال سكون قرار می دهيم تا دانههای درون آن ته نشين گردد و آب روی آن ظاهراً زلال بشود بديهی است كه دانههای درشت تر بعلت وزن خود زودتر ته نشين شده و دانههای ريزتر ديرتر ته نشين گرديده و روی دانههای درشت تر قرار می گيرد آنگاه از نسبت ضخامت دانههای ريز به كل دانهها در صد ريز دانه معلوم مس گردد بديهی است كه اين روش به هيچ وجه دقيق نبوده و خيلی تقريبی است ولی در جايی كه آزمايشگاه و وسايل آن در دسترس نيست
🔹برای تخمين مقدماتی مقدار ريز دانه كافی می باشد اگر لوله مدرج آزمايشگاهی در دست نبود می توان از ليوان بلوری كه تقريباً استوانهای استفاده نمود
🔹برای دقت بيشتر و تعيين جنس ريز دانه می توانيم ليوان يا لوله آزمايشگاهی و يا ظرف ديگری را كه آزمايش را درآن انجام دادهايم در حرارت حدود ۱۰۰ درجه قرار دهيم تا كليه آب آن تبخير گردد
اگر لايه نرم روی آن ترك خورد و مانند كف بيابان ها كه زير سيلاب قرار میگيرد قاچ قاچ شده ممكن است كه ريز دانه رسی باشد و اگر از مقدار مجاز بيشتر بود و آزمايشگاه رسی بودن آنرا تائيد كرد يا بايد معدن ماسه را عوض كنيم و در صورتيكه تعويض معدن ممكن نباشد بايد ماسه را دو يا سه بار بشوئيم تا در صد ريز دانهها به حد مجاز برسد.
🔹مواد آلی و مواد خارجی مانند تكههای چوب، تكههای ذغال، شاخ و برگ نباتات، جسد مرده حشرات و ماهی ها و فضولات حيوانات و غيره كلاً نمی بايد وارد بتون و ملات بشوند زيرا به مرور زمان اين مواد پوسيده و از بين می روند و جای آن ها در بتون و ملات خالی مانده موجب پوكی قطعه می شوند مقدار و در صد اين مواد بوسيله روش های آزمايشگاهی تعيين میگردد
🔹ديگر آنكه خاك رس موجود در ملات دور دانههای شن و ماسه را گرفته و مانع تماس آن با سيمان میگردد در بعضی از آئين نامهها وجود ۳% وزنی خاك رس در شن و ماسه را مجاز می داند برای تعيين مقدار خاك رس و ساير ريز دانهها بايد از روش های آزمايشگاهی استفاده نمود ولی اگر وسايل آزمايشگاهی در دسترس نبود (كه در اغلب قريب به اتفاق كارگاه های ساختمانی چنين وسايلی در دسترس نيست) میتوان مقداری از ماسه را در يك استوانه آزمايشگاهی مدرج به قطر ۱۰ الي ۱۵ سانتی متر ريخت ارتفاع ماسه بايد در حدود يا طول استوانهای باشد آنگاه روی آن را تا چند سانتی متر مانده به لبه آب پر نموده بعد با دست در استوانه را مسدود می نمایيم و استوانه را به شدت تكان داده و زير و بالا می كنيم آنگاه در حدود بيست دقيقه استوانه و محتويات آنرا به حال سكون قرار می دهيم تا دانههای درون آن ته نشين گردد و آب روی آن ظاهراً زلال بشود بديهی است كه دانههای درشت تر بعلت وزن خود زودتر ته نشين شده و دانههای ريزتر ديرتر ته نشين گرديده و روی دانههای درشت تر قرار می گيرد آنگاه از نسبت ضخامت دانههای ريز به كل دانهها در صد ريز دانه معلوم مس گردد بديهی است كه اين روش به هيچ وجه دقيق نبوده و خيلی تقريبی است ولی در جايی كه آزمايشگاه و وسايل آن در دسترس نيست
🔹برای تخمين مقدماتی مقدار ريز دانه كافی می باشد اگر لوله مدرج آزمايشگاهی در دست نبود می توان از ليوان بلوری كه تقريباً استوانهای استفاده نمود
🔹برای دقت بيشتر و تعيين جنس ريز دانه می توانيم ليوان يا لوله آزمايشگاهی و يا ظرف ديگری را كه آزمايش را درآن انجام دادهايم در حرارت حدود ۱۰۰ درجه قرار دهيم تا كليه آب آن تبخير گردد
اگر لايه نرم روی آن ترك خورد و مانند كف بيابان ها كه زير سيلاب قرار میگيرد قاچ قاچ شده ممكن است كه ريز دانه رسی باشد و اگر از مقدار مجاز بيشتر بود و آزمايشگاه رسی بودن آنرا تائيد كرد يا بايد معدن ماسه را عوض كنيم و در صورتيكه تعويض معدن ممكن نباشد بايد ماسه را دو يا سه بار بشوئيم تا در صد ريز دانهها به حد مجاز برسد.
🔹مواد آلی و مواد خارجی مانند تكههای چوب، تكههای ذغال، شاخ و برگ نباتات، جسد مرده حشرات و ماهی ها و فضولات حيوانات و غيره كلاً نمی بايد وارد بتون و ملات بشوند زيرا به مرور زمان اين مواد پوسيده و از بين می روند و جای آن ها در بتون و ملات خالی مانده موجب پوكی قطعه می شوند مقدار و در صد اين مواد بوسيله روش های آزمايشگاهی تعيين میگردد
تاريخ : شنبه ۱۳۹۷/۰۶/۱۰ | 13:5 | نویسنده : پویا عاشوری |





















لطفاً از مطالب دیگر دیدن نمایید