🔹چند سالی است که مهاجرت از روستاها و حاشیهنشینی شتاب گرفته است. روستاییانی که مدتهاست با مشکلات کمآبی و از بین رفتن زمینهای کشاورزی روبهرو هستند و غول بزرگ بیکاری آنها را مستأصل کرده و راه شهرها را در پیش گرفتهاند؛ هر چند که خیلی از آنها شهرنشین هم نشدهاند و فقط حاشیهنشینی و مشاغل کاذب را تشدید کردهاند. آمارها حکایت از آن دارند که بیشتر از ١٠میلیون نفر حاشیهنشین در شهرهای ایران زندگی میکنند که اغلب آنها از مناطق روستایی و شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ مهاجرت کردهاند؛ اما در کنار توسعه نامتوازن، اشتغال مهمترین علت مهاجرت است که روستاییان را به امید پیداکردن شغل یا درآمد بیشتر به طرف شهرهای بزرگ میکشاند اما نبود فرصتهای شغلی مناسب، این افراد را به سمت کارهای غیرمولد میبرد. اقتصاد روستایی ارزشافزوده بالایی ندارد.
🔹کارشناسان اقتصاد توسعه معتقدند که مهاجرت روستاییان به شهرها به خودی خود موضوع بدی نیست ولی زمانی این موضوع تبدیل به یک معضل میشود که روستاییان به حاشیه شهرها بیایند و در شرایطی که حاشیه شهرها با فقدان امکانات و بزهکاری زیاد مواجه است و اشتغال هم وجود ندارد، امنیت زندگی شهری در مخاطره قرار بگیرد. بنابراین باید شرایط و امکانات به گونهای در روستاها فراهم شود و روستاییان از امکاناتی مانند تحصیل، بهداشت و... برخوردار باشند و اگر هم تمایل به زندگی در شهرها داشته باشند، شهرها آمادگی لازم را برای پذیرش روستاییان داشته باشد، به این معنا که برای آنها اشتغال ایجاد کند. #بخش_اول




















