
نمونهای از تلاشهای برنامهریزی شهری در کابل
برنامهریزی شهری یک علم میانرشتهای است، برنامهریزی شهری حرفهای است در حوزهٔ عمومی و با هدف ارتقایکیفیت زندگی شهروندان به ویژه در مورد مسایل شهری همچون حمل و نقل، کاربری زمین و مطلوبیتهای زیستمحیطی. با توجه به ابعاد گستردهٔ شهرها و سکونتگاههای انسانی، این حرفه نیز ابعاد مختلفی دارد، اززیبایی شناختی تا اجتماعی تا سلامت و موارد دیگر. به همین علت حرفهای چند رشتهای یا فرا رشتهای تلقی میشود که در ارتباط با سایر حرفهها و علوم همچون جامعهشناسی، جغرافیا، اقتصاد، معماری و موارد دیگر قرار میگیرد. در واقع علاوه بر دانش شهرسازی، این رشته از دانشهای محیطی مثل جغرافیا، محیط زیست، هیدرولوژی و ژئومورفولوژی [ریختشناسیزمین] و سنجش از دور نیز بهره میبرد و نتایج علمی ارائه مینماید. البته در حوزهٔ زیبایی شناختی و بصری نسبت به شهرسازی کاستی دارد.[۱] برنامهریزی شهری و منطقهای شامل شاخههای مختلفی همچون آمایش سرزمین، برنامهریزی حمل و نقل،برنامهریزی کاربری زمین، برنامهریزی محیطی و موارد دیگر میشود. برنامهریزی شهری که معادل رشته Urban Planning یا طرحریزی شهری است در دانشگاههای ایران در مقطع کارشناسی تنها تحت عنوان جغرافیای برنامهریزی شهری[۲] و در مقطع کارشناسی ارشد در گرایشهای آمایش شهری،[۳] برنامهریزی مسکن،[۴] بهسازی و نوسازی[۵] و به تازگی محیط زیست شهری[۶] و در مقطع دکترا نیز در همینگرایشها ارائه میشود.
موضوعات مرتبط: برنامه ریزی شهری




















