قلمرو مطالعه ژئومورفولوژی
تصویر ماهوارهای یک آبدره (فیورد) در گرینلند
موضوع ویژه مطالعه ژئومورفولوژی سطح تماس و محل برخورد قلمرو سهگانه آبی، گازی و جامد است.[۳۴] به عبارت دیگر محیط مطالعه ژئومورفولوژی محل تلاقی پوسته جامد زمین، هواکره و آبکره است. سطح زمین از منابع گوناگون انرژی بهرهمند میشود و قلمرو فیزیکی و جغرافیایی ویژهای را بهوجود میآورد که ویژگی عمدهٔ آن تحرک و پویایی (دینامیک) آن است. این پویایی در مقیاس زمانی و مکانی، در سطوح کاملاً متفاوت ظاهر میگردد که در بُعد زمانی به میلیاردها سال تحول ژئوفیزیکی کره زمین مربوط میشود و در بعد مکانی از ذره بسیار کوچک در حدیونها تا سیاره زمین گسترش مییابد. موضوعات ژئومورفولوژی که بخش اعظم محیط طبیعی یا قلمرو فیزیکی و جغرافیایی را تشکیل میدهد، از این قاعده مستثنی نیست و مطالعات آن در زمان و مکانهای مختلف از چندین روز تا چندین میلیارد سال، و در مقیاس میکروسکوپی تا مقیاس کره زمین انجام میشود. پوسته زمین و سطح آن بهطور دائم در معرض کشمکش و تعارض عوامل دینامیک درونی و دینامیک بیرونی قرار گرفته و پیوسته میکوشد به یک تعادل و پایداری نسبی دست یابد. اشکال موجود در زمین نیز حاصل و عمل مشترک این دو عامل (دینامیک درونی و دینامیک بیرونی زمین) هستند.
ناهمواریهای اولیه یا اصلی زمین بر اثر دخالت نیروهای درونی بهوجود میآیند؛ بنابراین اشکال اولیه ناهمواریها حاصل دخالت مستقیم دینامیک درونی زمین است. نیروهای دینامیک درونی از داخل زمین منشأ میگیرد و شامل فعالیتهای آتشفشانی، انتقال آرام حرارت کره زمین به سطح و فعالیتهای زمینساختی است. معمولاً این نیروها سبب تغییرات بزرگمقیاس در سطح زمین میگردند. نیروهای دینامیک بیرونی زمین نیز از منظومه شمسی منشأ میگیرد و شامل نیروی گرانش، انرژی خورشیدی و عوامل اقلیمی است.[۳۵] دینامیک بیرونی زمین در ارتباط با شرایط اقلیمی در حالتهای مختلف بر سطح زمین اثر کرده و اشکال آن را در طول زمان، متناسب با ماهیت اشکال اولیه و مکان قرارگیری آنها در سطح زمین تغییر داده و چهرهٔ جدیدی به آنها میدهد.[۳۶]
در سطح کره زمین عواملی که موجب دگرگونی و تغییر شکل میشوند به عوامل مورفوژنیک (شکلزا) معروف هستند و مطالعه آنها در قلمرو ژئومورفولوژی قرار میگیرد. این روش بر اساس نگرش سیستمی است، زیرا عوامل یاد شده با یکدیگر در ارتباط کامل هستند. بدین ترتیب که عوامل شکلزا در یک سطح تماس منجر به تولیدسازندهای سطحی، خاک و شکلبندی جدیدی میشوند. سازندهای سطحی در این قسمت از سطح زمین، از تغییرات تشکیلات زمینشناسی در تماس با هواکره و آب بهدست میآید که به هوازدگی معروف است.[۳۷] در مطالعهٔ ناهمواریهای پوسته جامد زمین میتوان سه ناحیه به شرح زیر تشخیص داد:
- زمینهایی که در آب فرورفتهاند (اعماق دریاها ودریاچهها).
- زمینهایی که خارج از آب هستند یعنی خشکیها.
- ناحیه تلاقی این دو یعنی ساحل که خود قلمرو ویژهای است.[۳۸]
شاخهها
پس از ظهور ژئومورفولوژی بهعنوان یک شاخه علمی مستقل توسط ویلیام موریس دیویس، این علم در چهار قلمرو ژئومورفولوژی تاریخی، ژئومورفولوژی فرایند، ژئومورفولوژی مدرن و سپس ژئومورفولوژی کاربردی توسعه یافتهاست. در ژئومورفولوژی مدرن با عمر کوتاه، ژئومورفولوژیستها سه موضوع مهم از زمینچهرهها یعنی شکل، فرایند و زمان را مطالعه مینمایند.[۳۹] مطالعات فرایند (و مطالعات کمّی) برای سه یا چهار دهه از حاکمیتی جدی برخوردار گشت و مطالعات تاریخی که به واسطه مطالعات کمّی از میدان بهدررفته بود بعداً با ساختاری قویتر برگشت و در ترکیب با مطالعات فرایند، ژئومورفولوژی مدرن را بهوجود آورد. ژئومورفولوژی کاربردی که بعد از جنگ جهانی دوم پدید آمد، زادهٔ ژئومورفولوژی مدرن است. در بطن این تحولات انواع دیگر شاخههای ژئومورفولوژی نیر بهوجود آمدند که از جمله آنها میتوان به ژئومورفولوژی ساختمانی و ژئومورفولوژی اقلیمی اشاره نمود.[۴۰] در حال حاضر دوشاخه اصلی ژئومورفولوژی عبارتند از ژئومورفولوژی نظری (محض) و ژئومورفولوژی عملی (کاربردی). ژئومورفولوژی نظری (محض) نیز متشکل از ژئومورفولوژی ساختمانی و (دینامیک درونی) و ژئومورفولوژی اقلیمی (دینامیک بیرونی) است.[۴۱]
ژئومورفولوژی ساختمانی
فرورانش یک پوسته اقیانوسی تحت تأثیر نیرویزمینساخت صفحهای و تشکیل کمربند کوهزایی غیربرخوردی (مثال: رشتهکوه آند).
ژئومورفولوژی ساختمانی[پ ۵] ناهمواری را در رابطه با ساختمان زمینشناسی بررسی میکند و سپس اشکال ساختمانی را طبقهبندی مینماید و از ماهیت سنگها و طرز قرار گرفتن آنها و پدیدههایی که از عمل زمینساخت (مانند خمیدگیهای طبقات، شکستگیها، چینها و…) حاصل میشود، بحث میکند. بهعبارت دیگر خطوط اصلی پیکرشناسی ساختمان زمین از طبیعت سنگها و نظم و ترتیب آنها شناخته میشود[۴۲] و میتوان گفت قسمت عمده شکل گیریهای پوسته زمین به وسیله این علم شناخته میشوند. چنانچه ناهمواری را در رابطه با ساختمان زمینشناسی مطالعه کنیم و اشکال ساختمانی را طبقهبندی و تعریف نماییم با ژئومورفولوژی ساختمانی سر و کار خواهیم داشت. به عبارت دیگر اصول پیکرشناسی ساختمان زمین به کمک طبیعت سنگها یعنی ساختمانسنگشناسی و نظم و ترتیب آنها، (یعنی ساختمان زمین) مورد مطالعه قرار میگیرند.[۴۳] بر اساس نظریهها و مباحث موجود در ژئومورفولوژی ساختمانی، یک سری نیروها تحت عنوان عوامل درونزا[پ ۶] که منشأ آنها ماگمااست، بر پوسته زمین اثر گذاشته و با حرکاتی مثلکوهزایی و خشکیزایی آن را متأثر میسازند. در نتیجه این نیروها اسکلت اصلی ناهمواریهای سطح کره زمین یا ناحیهای از آن را پیریزی نموده و واحدهای اصلی و بزرگمقیاس ناهمواری را پدیدمیآورند. اینگونه زمینچهرهها را در قالب ماکروتوپوگرافی یا ماکروژئومورفولوژی مورد مطالعه قرار داد.[۴۴]
ژئومورفولوژی اقلیمی
بدبومهای پدید آمده در شیلهای بریدهشده توسط رود فرمونت در فلات کنویل شمالی در ایالت یوتا که بهنام دروازه آبی معروف است. گرو کارل گیلبرت این منطقه را با جزییات کامل مطالعه و تشریح کرد که اساس مشاهدات وی در بسیاری از مطالعات ژئومورفولوژیکی را شکل داد.
ژئومورفولوژی اقلیمی[پ ۷] از زیرشاخههای دانش ژئومورفولوژی است که ناهمواریهای زمین را در رابطه با اثر اقلیم در ارتباط با ساختمان زمینشناسی بررسی میکند و ظهور اشکال ناهمواری را از طریق فرسایش تفریقی بیان مینماید.[۴۵] ژئومورفولوژی اقلیمی به نقش عوامل سازنده دینامیک بیرونی و چگونگی عملکرد آنها بهترتیب دخالت زمانی و به تفکیک عامل میپردازد. مهمترین عوامل دینامیک بیرونی دما و بارندگی و تغییرات فیزیکی آنها بر حسب زمان و مکان میباشند[۴۶] که بهصورت عوامل حمل مانند آبهای جاری، باد و یخچالها موجب کندهکاری ناهمواریها گشته و کم و بیش موجب تخریب و از بین رفتن آنها میگردند، مطالعه این گونه عوامل، ژئومورفولوژی [اقلیمی یا فرسایشی را تشکیل میدهد. ژئومورفولوژی اقلیمی بهنحوی چهرهٔ ظاهری ناهمواریها را بررسی میکند. در حالی که ژئومورفولوژی ساختمانی، استخوانبندی ناهمواری را در ارتباط با اهمیت نسبی و نظم و ترتیب تودههایی از سنگ مطالعه مینماید که در برابر فرسایش مقاومتهای متفاوتی دارند.[۴۷]ژئومورفولوژی اقلیمی و دینامیک بیرونی، نقش و تأثیر اتمسفر (هوا و اقلیم) و سایر عوامل خارجی را بر پوسته زمین و ناهمواریهای آن بررسی میکند. در واقع یکسری نیروها تحت عنوان عوامل برونزا[پ ۸] وارد عمل شده و به دستکاری یا تغییر و تحول ساختمان و اسکلت ناهمواریها میپردازد. این عوامل عبارتند از: عوامل اقلیمفرسا (اثرهوای ساکن، اثر هوای جاری یا باد، یخ و یخچال، بارندگی و آبهای روان)، عوامل بیوژنیک (گیاهان و جانوران) و عوامل آنتروپوژنیک و تکنوژنیک (انسان و تکنولوژی وابسته به وی). منشأ و خاستگاه عوامل برونزا عمدتاً امواج الکترومنیتیک (انرژی خورشیدی)، شیب زمین، نیروی گرانش، نیروی کوریولیس و گریز از مرکز و نیروی کشندی (جزر و مد) و امثال آن است. این عوامل عمدتاً بهصورت تغییر دهندهٔ ناهمواریها وارد عمل شده و هدف نهایی آنها کاهش و تقلیل حجم برجستگیها، تسطیح ناهمواریها و نهایتاً محو کامل آنها است. این اَعمال در قالب سه فرایند تخریب و فرسایش، حمل و رسوب مواد صورت میگیرد. البته این اهداف زمانی تحقق مییابد که عوامل و نیروهای درونزا بدون واکنش بوده و حالت انفعالی داشته باشند. در حالی که چنین نبوده و بهطور همزمان با فعالیت نیروهای بیرونی، نیروهای درونی نیز وارد عمل شده و واکنش نشان میدهند.[۴۸]
ژئومورفولوژی دیرینه
ژئومورفولوژی دیرینه[پ ۹] وضعیت ناهمواریهای گذشته زمین را مورد بررسی قرار میدهد و دانشمندان علوم زمین از تجزیه و تحلیل آن، تاریخ زمین را مورد مطالعه قرار میدهند. همچنین علم خاکشناسی دیرینه در مطالعات ژئومورفولوژی دیرینه مورد استفاده قرار میگیرد. در ژئومورفولوژی دیرینه، ناهمواریهای گوناگونی مورد مطالعه قرار میگیرد که عبارتند از: ناهمواریهای بهجا مانده، ناهمواریهای دفنشده و ناهمواریهای از زیرخاک درآمده.[۴۹]
ژئومورفولوژی سیستماتیک
ژئومورفولوژی سیستماتیک[پ ۱۰] به دانش ردهبندیچشماندازهای طبیعی اطلاق میشود. از آنجا که پیچیدگی عارضههای سطح زمین گیجکننده است، ردهبندی آنها کار سادهای نیست و بهطور معمول این کار بر اساس برخی نظریات تکاملی انجام میشود.[۵۰]
موضوعات مرتبط: علوم زمین




















