تاریخچه
سازمانهای مهندسی در برابر کانون های مهندسی
اولین تشکل های مهندسی در ایران، کانون های مهندسین استان ها بودند که توسط مهندس مهدی بازرگان و همقطارانش بنیانگذاری شد [۲] و تا کنون نیز در بسیاری از شهرهای بزرگ ایران دایرند و بیشتر به امور صنفی میپردازند. با پسروی حزبنهضت آزادی ایران، تلاشهایی برای تضعیف کانونها و واگذاری اختیارات و امکانات این کانونها به سازمانهای نظام مهندسی گسترده تر شدهاست.
تاسیس سازمان مرکزی مهندسی
در قانون نظام معماری و ساختمانی مصوب سال ۱۳۵۲ و اصلاحشدهٔ سال ۱۳۵۶ تأسیس دو سازمان نظام مهندسان معمار و شهرسازی و سازمان نظام مهندسان ساختمان و تأسیسات پیشبینیشده بود.
در سال ۱۳۷۱ قانون آزمایشی نظام مهندسی ساختمان تصویب شد که به جای دو سازمان ذکر شده در قانون ۱۳۵۶ یک سازمان واحد با عنوان سازمان نظام مهندسی ساختمانتأسیس گردد و در سال ۱۳۷۴ قانون از مرحلهٔ آزمایشی خارج شد و قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمانتصویب گردید که در آن هم تأکید بر ایجاد سازمان نظام مهندسی ساختمان شدهبود و در ماده ۳ آن هدف از تأسیس سازمان را چنین بیان کردهاست:[۳]
برای تأمین مشارکت هر چه وسیعتر مهندسان در انتظام امور حرفهای خود و تحقق اهداف این قانون در سطح کشور سازمان نظام مهندسی ساختمان… تشکیل میشود.
در حال حاضر کلیه ارکان سازمان نظام مهندسی ساختمان در سطح استانها و در سطح کشور شکل گرفتهاست و با حدود پانصدهزار نفر عضو، فعالیت خود را به انجام میرساند.
موضوعات مرتبط: نظام مهندسی




















