📝امروزه در جهان مُدرن شهر نه موجودی رها شده و راکد بلکه فضایی زنده متحرک و پویا به شمار میآید که باید شوق زیستن در کنار اشتغال، تفریح و آرامش و آسایش را برای ساکنانش تامین کند
این موضوع در شهرهای توسعه یافته دنیا به وضوح قابل مشاهده است
در این میان نمیتوان جمعیت یا وسعت را به عنوان شاخصی اصلی در قضیه دخیل دانست
چرا که شهرهای کوچک و بزرگی را در جهان شاهد هستیم که واجد این ویژگیها هستند
در مقابل شهرهایی هم با جمعیت و وسعت شهرهای گروه اول وجود دارند که نه تنها مفهوم هویت_شهری آسایش و تحرک منطقی در آنها گمشده بلکه با معضلات و مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم میکنند
شاید زمانی شهر را تَجمُعات انسانی در یک فضای تعیین شده تعریف میکردند که ماموران بلدیه (شهرداریها) در آنها به کار جمعآوری زباله، آبپاشی معابر و گاهی هم به کاشت درختان مشغول هستند اما اینک در عصر تکنولوژی شهرها باید دهکدههایی باشند زیبا، تمیز و واجد تمام شاخصهای انسانی ،تاریخی ،اجتماعی و اقتصادی
در عصر تکنولوژی و پیشرفت، تحول و تغییر در چهرهی شهرها به جزئی از وجود آنها مبدل گشته است این تغییر و تحول مُنبَعِث از اجرای طرحهای فنی و عمرانی و شهرسازی مدیریت شهری است و نماد یک شهر در حال توسعه و پویا به شمار میآید
شهری که از فرصتهای عمرانی و توسعه در کنار توجه به هویت تاریخی و گذشته خویش بهرهای نبرد به ناچار، به مرور زمان، از صحنهی هستی محو خواهد شد
این محو شدن میتواند خواه در قالب تخلیه انسانی و جمعیتی باشد
مثل مهاجرت و خواه به دلیل بیهویتی و سابقه تاریخی
بررسیها نشان میدهد شهرهایی که مردمان و مدیرانش دوشادش هم به دو ویژگی اساسی توجه جدی نشان دادهاند اکنون بلند آوازه شدهاند
۱_حفظ و صیانت از بافت های قدیمی و تقویت جنبههای تاریخی و هویتی شهر
۲_ توجه به مدرنیزاسیون شهری و تجدد و پیشرفت
شاید در نگاه نخست نتوان این دو ویژگی را در کنار هم تَجمیع و تَلفیق کرد
اما نگاه شهرسازی مُدرن دنیا بر این امر استوار است که این دو، هرگز مقولاتی مُتباین و مُتناقض نیستند بلکه مُکمل هم به شمار میآیند.




















