برخی از زیست شناسان شش ویژگی مشترک در موجودات زنده تعریف کرده اند که شامل موارد زیر می باشند :
1⃣ دارای نظام و سازمان یابی
2⃣ نیاز به تغذیه و انرژی
3⃣ برخورداری از رشد و توسعه
4⃣ واکنش به محیط
5⃣ انطباق با محیط
6⃣ تولید مثل

''حال اگر بتوان اثبات کرد که شهر این موارد را داراست شاید بتوان گفت شهر نیز موجودی زنده می باشد!

1⃣ : مطمئنا شهرها جهت ادامه بقا خود نیازمند نظم، تقسیم وظایف، ساختارها و سازمان ها و یک فرآیند سیستماتیک می باشند، در غیر این صورت شهر طی اندک زمانی وحدانیت خود را از دست داده و نابود خواهد شد. از لحاظ فیزیک نیز میتوان بسیاری از اعضای بدن انسان را با اعضای شهر مقایسه و تطبیق داد.

2⃣ : شهرهای ما از بدو شکل گیری نیازمند ورود انرژی هایی بوده اند، حال نیز نیازمند انرژی هایی نظیر آب، برق، گاز و ارتباطات و...هستند تا بتوانند به بقا خود ادامه دهند. همچنین دارای خروجی هایی نیز مانند فاضلاب ها، مواد زاید و زباله ها نیز می باشند.

3⃣ : شهر ها همواره طی زمان دارای رشد کمی (گسترش محدوده شهر) و توسعه کیفی (پیشرفت خدمات و افزایش قابلیت ها) بوده اند و این فرآیند دیالکتیکی همواره ادامه خواهد داشت.

4⃣ : شهرها همواره در پاسخ به شرایط های: محیط زیستی، سیاسی، فرهنگی، جنگ ها، علمی و...واکنش نشان داده اند و فرم و شکل و معنی خاصی گرفته اند و متناسب با شرایط در کلیت، موضع خاصی اتخاذ کرده اند.(قانون علت و معلولی)

5⃣ : قسمت اعظمی از هویت شهرها همواره به دلیل شرایط اقلیمی بوده و شهرهای اقلیم های چهارگانه در تمامی دنیا بر اساس انطباق با محدودیت ها و بهره گیری از فرصت ها، شکل و فرم و هویت خاصی و منحصربه فردی گرفته اند.

6⃣ : شاید بتوان تولید مثل شهر را در گسترش محدوده شهر، شکل گیری شهرک های جدید و یا شهر های اقماری و...دید.

* حال به راستی شهر موجودی زنده می باشد!؟
مطمئنا پاسخ به این سوال و رسیدن به نتیجه ای قانع کننده در این باره تاثیر زیادی بر نگرش برنامه ریزی و طراحی شهرها خواهد داشت.
با این حال هنوز به دلیل عدم تکامل شهرها، و محدودیت های نظری و علمی نمیتوان نظرات قاطعی در شهرها ارائه داد ولی مطمئنا نسل آینده شهرسازان به دلیل برخورداری از تجربه و دانش فزاینده و گسترده تر بشریت، با ابعاد بیشتری از این پدیده پیچیده بشری آشنا خواهند شد و رازهای دیگری کشف خواهند گردید.