به مـوازات رشـد بـی رويـه شهرنـشينی در كـشور هـا بـالاخص ممالـك جهـان سـوم ،
سكونتگاههايی نا متعارف و حاشيه ای نيز به سرعت ايجاد شـده و رشـد يافتـه انـد
ايـن سكونتگاهها اغلب دارای ويژگيهای زير هستند:
1- به دليل نداشـتن پروانـه سـاختمان و تبعيـت نكـردن از برنامـه ريـزيهـای رسـمی شهرسازی، ايجـاد مـسكن توسـط حاشـيه نـشينان شـتابزده بـوده و مجموعـه ای از ساختمانهای نابسامان را به وجود آورده اند.
2- مناطق حاشيه نشين تمركزی از اقشار كم درآمد و فقير شهری و مهـاجر روسـتايی را
شامل می گردد.
3- محيطی با كيفيت پايين زندگی بوده و كمبود شديد خدمات و زير بناهای شـهری و تراكم بالای جمعيتی در آن مشهود است.
4- حاشيه نشينان بيشتر افراد مهاجر روستايی و عـشاير و كمتـر شـهری هـستند كـه در اغلب موارد فاقد مهارت لازم شهری و بعضاً غير ماهرند.
5- غالباً زمينهای مناطق حاشيه نشين غصبی می باشند.
6- اغلب بيسواد و كم سواد بوده و از ساختار و روابط اجتماعی زندگی شهری دورند.
7- از نظر بافت كالبدی، معماری و شهرسازی يك محله بی شـكل و درهـم و بـرهم و فاقد خيابان و كوچه بندی هستند.
8- از خدمات و تسهيلات بهداشتی، آموزشی و اجتماعی محروم بوده اند
9- تراكم جمعيت در آن در قياس با ديگر مناطق شهری بالاتر می باشد.
10- ساخت جمعيتی مناطق حاشيه نشين معمولاً جوان می باشند.
11- عامل توسعه فرهنگ فقر، در شهر هستند.




















