🌃شهرفعال و شهرسازي تبادلي
شركت فعالانه و هدفمند شهروندان در فرآيند شهرسازي، آن را به مثابه يك فرآيند (بولان، 1971) مطرح مي‌كند؛ كه با ارزشهاي جامعه سروكار دارد و بر مبناي آن هدفها، سياستها و اقدامها را تدوين مي‌نمايد. شهرسازي در اين فرايند يك "راهنماي اجتماعي" است؛ و درگير ايجاد زمينه‌هاي مساعد براي گزينش ميان گزينه هاي متفاوت مي‌باشد. و شهروندان به عنوان گروههاي مختلف ذي‌نفع و ذي‌نفوذ در كنار او كار شهرسازي را انجام مي‌بخشند. در راستاي فرآيند اجتماعي، عمل شهرسازي بايد پيوند ميان حركت ابزاري و ارتباطي باشد؛ كه با آزادي و روشنگري و خودسازي شهروندان جهت مي‌يابد. در بعد روشنگري و آزادي عمل براي گزينشهاي گسترده است كه ، مفاهيمي چون «هدايت اجتماعي» جهت ايجاد زبان مشترك ميان شهرساز - شهروند، "آموزش اجتماعي" به منظور ايجاد ارتباط و "مباحثه متقابل" ميان شهرساز - شهروند و به خاطر جلب مشاركت گسترده مردم در تصميم گيري و ارزش گذاري در كار شهرسازي به صورت شوراي مردمي، نهادهاي مردمي و گروههاي كار مشترك شهرسازان، شهروندان مطرح مي‌گردد. در اين رهگذر ارتباط متقابل شهرسازان و شهروندان در چارچوب نظامهاي "هدايت اجتماعي" و "آموزش اجتماعي" به الگوي "رفت و برگشتي" يا "تبادلي" در شهرسازي منجر مي‌شود.
1- هدايت اجتماعي : تأكيد شهرسازي بر عمل متقابل ميان شهرسازان - شهروندان، مفهوم هنجاري "جامعه فعال" را به ميان مي‌آورد (اتزيوني، 1968). نقش و اهميت ارزش فوق، اولين ضرورت براي ايجاد نظام "هدايت اجتماعي" است. در فرايندي كه شهر فعال را مطرح مي‌كند، اتزويوني هدايت اجتماعي را عامل ايجاد تغيير اجتماعي مي‌داند. شهر فعال مسؤول خويشتن است. كنترل اجتماعي و ايجاد رضايت در جامعه مفهوم هدايت اجتماعي را مي‌سازد. نقش حساس شهرساز اين است كه بتواند اعمال كنترل اجتماعي و تأمين رضايت اجتماعي را از طريق نظام هدايت اجتماعي در جامعه انجام دهد. و اين امري ارزشي است كه نياز به دانش، آگاهي، هوشياري و قدرت سازماندهي شهرساز دارد. تعيين ارزشها يك اولويت ضروري براي ايجاد رضايت اجتماعي توسط نظام هدايت اجتماعي است.
2- آموزش اجتماعي : مفهوم آموزش اجتماعي، ساز و كاري براي گسترش ارتباط شهرسازان - گروههاي اجتماعي محسوب مي‌گردد (فريدمن؛ 1969). اين ارتباط داراي محدوديت است؛ زيرا شهرساز داراي دانش تخصصي است؛ اما شهروندان دانش تجربي را صاحب هستند. بدين ترتيب هدفها، درجه عمل و زبان آنها با يكديگر متفاوت است. در فرآيند آموزش اجتماعي ارتباط متقابل شهرساز - شهروند بايد در چارچوبي جاري گردد كه شهرساز دانسته و دانش علمي خود را به شهروندان، و شهروندان تجربه ها و بينشهاي عملي خود را به شهرساز منتقل نمايند. در پرتو اين تأثير دو سويه، آگاهي شهرساز از جزئيات اجتماعي و بينش مردم از راهها و هدفهاي متفاوت و متنوع براي تغيير اجتماعي افزايش خواهد يافت. آموزش اجتماعي بر روي فرايندي باز تأكيد دارد. بر اين اساس اطلاعات و آگاهي ميان شهرساز و شهروندان مبادله مي‌شود. شهروندان از يك طرف و شهرساز از طرف ديگر بر اثر اين اطلاعات از خود عكس العمل نشان مي‌دهند. نظر خود را اعلام مي‌كنند. اين عكس العملها در سيستم بازآموزش اجتماعي در بلند مدت به تعادل خواهد رسيد. در اين صورت است كه جامعه شهري از حالت منفعل به حالت فعال تبديل مي‌شود و شهروندان در تصميم گيري مشاركت مي‌نمايند.
3- شهرسازي تبادلي : برقراري ارتباط و تبادل نظر ميان شهرساز - شهروندان از طريق تفاهم متقابل. در اين فرآيند دو طرف رابطه نظر مي‌دهند؛ نظر مي‌گيرند و بدين سان بين آنها تفاهم متقابل و مشترك به وجود مي‌آيد. در شهرسازي تبادلي، موضوعهاي مورد نظر به بحث، مباحثه و مجادله گذاشته مي‌شود. اين مباحثه ميان شهرساز - شهروند - مسؤولان محلي صورت مي‌گيرد. از اين رو شهرسازي تبادلي نوعي شهرسازي از طريق "مباحثه" است (فريدمن، 1969).
شركت فعالانه و هدفمند شهروندان در فرآيند شهرسازي، آن را به مثابه يك فرآيند (بولان، 1971) مطرح مي‌كند؛ كه با ارزشهاي جامعه سروكار دارد و بر مبناي آن هدفها، سياستها و اقدامها را تدوين مي‌نمايد. شهرسازي در اين فرايند يك "راهنماي اجتماعي" است؛ و درگير ايجاد زمينه‌هاي مساعد براي گزينش ميان گزينه هاي متفاوت مي‌باشد. و شهروندان به عنوان گروههاي مختلف ذي‌نفع و ذي‌نفوذ در كنار او كار شهرسازي را انجام مي‌بخشند. در راستاي فرآيند اجتماعي، عمل شهرسازي بايد پيوند ميان حركت ابزاري و ارتباطي باشد؛ كه با آزادي و روشنگري و خودسازي شهروندان جهت مي‌يابد. در بعد روشنگري و آزادي عمل براي گزينشهاي گسترده است كه ، مفاهيمي چون «هدايت اجتماعي» جهت ايجاد زبان مشترك ميان شهرساز - شهروند، "آموزش اجتماعي" به منظور ايجاد ارتباط و "مباحثه متقابل" ميان شهرساز - شهروند و به خاطر جلب مشاركت گسترده مردم در تصميم گيري و ارزش گذاري در كار شهرسازي به صورت شوراي مردمي، نهادهاي مردمي و گروههاي كار مشترك شهرسازان، شهروندان مطرح مي‌گردد. در اين رهگذر ارتباط متقابل شهرسازان و شهروندان در چارچوب نظامهاي "هدايت اجتماعي" و "آموزش اجتماعي" به الگوي "رفت و برگشتي" يا "تبادلي" در شهرسازي منجر مي‌شود.
1- هدايت اجتماعي : تأكيد شهرسازي بر عمل متقابل ميان شهرسازان - شهروندان، مفهوم هنجاري "جامعه فعال" را به ميان مي‌آورد (اتزيوني، 1968). نقش و اهميت ارزش فوق، اولين ضرورت براي ايجاد نظام "هدايت اجتماعي" است. در فرايندي كه شهر فعال را مطرح مي‌كند، اتزويوني هدايت اجتماعي را عامل ايجاد تغيير اجتماعي مي‌داند. شهر فعال مسؤول خويشتن است. كنترل اجتماعي و ايجاد رضايت در جامعه مفهوم هدايت اجتماعي را مي‌سازد. نقش حساس شهرساز اين است كه بتواند اعمال كنترل اجتماعي و تأمين رضايت اجتماعي را از طريق نظام هدايت اجتماعي در جامعه انجام دهد. و اين امري ارزشي است كه نياز به دانش، آگاهي، هوشياري و قدرت سازماندهي شهرساز دارد. تعيين ارزشها يك اولويت ضروري براي ايجاد رضايت اجتماعي توسط نظام هدايت اجتماعي است.
2- آموزش اجتماعي : مفهوم آموزش اجتماعي، ساز و كاري براي گسترش ارتباط شهرسازان - گروههاي اجتماعي محسوب مي‌گردد (فريدمن؛ 1969). اين ارتباط داراي محدوديت است؛ زيرا شهرساز داراي دانش تخصصي است؛ اما شهروندان دانش تجربي را صاحب هستند. بدين ترتيب هدفها، درجه عمل و زبان آنها با يكديگر متفاوت است. در فرآيند آموزش اجتماعي ارتباط متقابل شهرساز - شهروند بايد در چارچوبي جاري گردد كه شهرساز دانسته و دانش علمي خود را به شهروندان، و شهروندان تجربه ها و بينشهاي عملي خود را به شهرساز منتقل نمايند. در پرتو اين تأثير دو سويه، آگاهي شهرساز از جزئيات اجتماعي و بينش مردم از راهها و هدفهاي متفاوت و متنوع براي تغيير اجتماعي افزايش خواهد يافت. آموزش اجتماعي بر روي فرايندي باز تأكيد دارد. بر اين اساس اطلاعات و آگاهي ميان شهرساز و شهروندان مبادله مي‌شود. شهروندان از يك طرف و شهرساز از طرف ديگر بر اثر اين اطلاعات از خود عكس العمل نشان مي‌دهند. نظر خود را اعلام مي‌كنند. اين عكس العملها در سيستم بازآموزش اجتماعي در بلند مدت به تعادل خواهد رسيد. در اين صورت است كه جامعه شهري از حالت منفعل به حالت فعال تبديل مي‌شود و شهروندان در تصميم گيري مشاركت مي‌نمايند.
3- شهرسازي تبادلي : برقراري ارتباط و تبادل نظر ميان شهرساز - شهروندان از طريق تفاهم متقابل. در اين فرآيند دو طرف رابطه نظر مي‌دهند؛ نظر مي‌گيرند و بدين سان بين آنها تفاهم متقابل و مشترك به وجود مي‌آيد. در شهرسازي تبادلي، موضوعهاي مورد نظر به بحث، مباحثه و مجادله گذاشته مي‌شود. اين مباحثه ميان شهرساز - شهروند - مسؤولان محلي صورت مي‌گيرد. از اين رو شهرسازي تبادلي نوعي شهرسازي از طريق "مباحثه" است (فريدمن، 1969).
تاريخ : دوشنبه ۱۳۹۷/۰۷/۲۳ | 23:56 | نویسنده : پویا عاشوری |
عملگرهای گوگل اسکالر عملگرهای گوگل معمولی همراه راهنمای جامع مقایسه عملگرهای گوگل معمولی و گوگل اسکالر عملگرهای فعال گوگل (نسخه نهایی جامع) انواع موتور و سرویس های گوگل تمام ابزارهای Rich Widget عملگرهای گوگل معمولی عملگرهای Google Scholar با توضیحات فارسی و مثال کاربردی آموزش بررسی خطاهای ژئورفرنس کردن تصاویر رقومی طرح ریزی شهری ۱۴ رسالت یا ماموريت شهرداریها: راهکار سازمان ملل برای حل مشکلات حاشیه نشینی ﻣﺮﺍﺣﻞ ﻃﺮﺡ تفصیلی شهر هوشمند به شهری گفته می‌شود که داری شش معیار اصلی زندگی هوشمند جدید از جمله: پلازا چیست؟ راهوند چیست؟ واژه های قوانین و مقررات ساخت و ساز تعاریف مربوط به ابنیه و ساختمان اصطلاحات کارگاهی مهندسین طراحی مبلمان شهری چند منظوره محصولات
لطفاً از مطالب دیگر دیدن نمایید
