♦️حق به شهر و فضاهای عمومی شهری
✍️محمود شارع پور- جامعه شناس
🔸بخش مهمی از فضاهای شهری را فضاهای عمومی تشکیل میدهند. منظور از فضاهای عمومی آن دسته از فضاهایی است که عموم مردم به آنها آزادانه دسترسی دارند و هدف از آنها فراهم ساختن تعاملات اجتماعی و احساس آسودگی شهروندان است. مقاله حاضر کوشیده با تحلیل روندهای فضاهای عمومی به تصویری از حق به شهر دست یابد.
🔸در سالهای اخیر شاهد خصوصی شدن فضاهای عمومی شهری هستیم؛ بدین معنا که در طی سالهای اخیر در نتیجه برخی تغییرات اقتصادی-اجتماعی، هم تولید فضا و هم کنترل فضا به دست بخش خصوصی افتاده است. مواجهه با فضا به عنوان یک کالا سبب خصوصی شدن این فضاهای عمومی شده است. با توجه به ماهیت چندبعدی چالشهای پیش روی شهرها، مدیریت خردمندانه فضاهای عمومی شهری مستلزم توجه به چهار بُعد به هم مرتبط است: تنظیم کاربریها و مدیریت تعارض بین نحوه استفادههای مختلف از فضاهای عمومی، تعریف و اجرای نحوه حفظ و نگهداری این فضاها، سرمایهگذاری در فضاهای عمومی، و در نهایت هماهنگسازی مداخلات بخشهای مختلف در فضاهای عمومی.
برای دانلود فایل اینجاکلیک کنید
موضوعات مرتبط: برنامه ریزی شهری
♦️ طرح جامع مسکن ۱۴۰۵-۱۳۹۳ (خلاصه سند تلفیقی)
✔️ شناخت وضع موجود
✔️ چشم انداز آینده
✔️ برنامه های راهبردی و اجرایی
🔸️برای دانلود فایل اینجا کلیک کنید
موضوعات مرتبط: برنامه ریزی مسکن
📖 عمده ترين هدف ايجاد شهرهاي جديد ايران، تمرکززدايي از شهرهاي بزرگ که داراي سرريز معيني هستند، مي باشد. به منظور تحقق اين هدف ايجاد شهرهاي جديد مستقل باکيفيت زندگي بالا يکي از ايده هاي غالب نزد متخصصان شهرسازي و برنامه ريزي شهري است. سنجش کيفيت زندگي در اين شهرها مي تواند ما را در ارزيابي ميزان موفقيت اين شهرها دررسيدن به اهداف از پيش تعيين شده ياري دهد، بنابراين هدف اين تحقيق سنجش بعد ذهني کيفيت زندگي شهر جديد انديشه از ديدگاه شهروندان مي باشد. روش تحقيق حاضر توصيفي – پيمايشي است. جامعه آماري در اين پژوهش ساکنان شهر جديد انديشه با جمعيت 97807 نفر مي باشد. در اين پژوهش از 30 شاخص در 6 بعد اجتماعي، بعد اقتصادي، بعد کالبدي – محيطي، بعد زيست محيطي، رفاهي – خدماتي و بعد تسهيلات و زيرساخت هاي شهري استفاده شده است.
برای دانلود کامل مقاله اینجاکلیک کنید
موضوعات مرتبط: برنامه ریزی شهری
این جزیره مصنوعی که تحت حاکمیت کشور چین در حال توسعه می باشد، از دیدگاه زیبایی شناختی در نگاه اول به نظر می آید شکل آن الگو گرفته از دو دلفین می باشد، اما یک شکل تجریدی از الگوی ین و یانگ نیز در پس این طراحی ادراک می شود. ین و یانگ مفهومی است در نگرش چینیان باستان به نظام جهان، که شکل ساده شده ای از مفهوم یگانگی متضادها می باشد و یکی از اصلی ترین پیام های آن #تعادل می باشد.
حال آیا از دیدگاه عملکردی این نوع جزیره های مصنوعی منطبق بر اصل #تعادل و پایداری طبیعت می باشند!؟
▫️این جزیره ها که زاده اقتصاد نئولیبرالی هستند و در راستای کسب سود بیشتر ساخته می شوند، سوالاتی در موردشان وجود دارد که عبارت اند از :
با توجه به اینکه این جزیره ها آتشفشانی نبوده ولی گاها عنوان جزیره های اکولوژیک برای آنها به کار می رود، آیا میتوان به آنها اکولوژیک گفت؟
آیا آنها به فضایی که در آن ساخته می شوند، تعلق دارند؟
ساخت آنها چه تاثیری بر اکوسیستم خواهد گذاشت؟
آیا آنها در برابر طوفان های دریایی تاب آور خواهند بود؟
موضوعات مرتبط: جغرافیا
تراکم ساختمانی چیست؟
اين حق استفاده «هواي بالاي زمين مردم»؛ اين حقي که هر مالک، از مرکز کره زمين تا ثريا از آنِ خود ميداند، چرا به فروش ميرود؟ مگر نه آن است که هر چيزي که به فروش ميرود و مبادله ميشود، کالا است؟ اين کالا کجا توليد ميشود که شهرداري حق فروش آن را دارد؟
زماني که ملکمدني به شهرداري تهران منصوب شد، براي مقابله با تراکمفروشي که شهرداران پيش از او راه انداخته بودند، گفت که تراکم موضوعي اقتصادي نيست؛ بلکه موضوعي شهرسازانه است (اين نکته در مصاحبههاي اخير آقاي ملکمدني تصحيح شده و به مفهوم اصلي آن، يعني مقولهاي اقتصادي است، بازگشته است).
منظور او آن بود که به تراکم نبايد از ديدگاه مالي (Financial) نگاه کرد و از آن راه به درآمدهاي شهرداري افزود؛ بلکه تراکم را بايد به موضوعي که شکل و سيماي شهر از آن تأثیر میگیرد، با اثرات شهرسازانه آن تبديل کرد؛ اما در اينجا ميخواهم از اتفاق بگويم تراکم موضوعي چندوجهي است و يکي از وجوه بااهميت آن، امر اقتصادي (Economical) است که البته موضوع مالي را نيز در بر ميگيرد.
تراکم به معناي شدت استفاده از زمين و يکي از مصداقهاي فضا است. فضا، کالايي است که بنگاهي بزرگ به نام جامعه/شهر آن را توليد کرده و مانند همه کالاها در بازار تراکم/ فضا به فروش ميرساند.
شهر، چگونه تراکم/ فضا را توليد ميکند؟
فضا مانند همه کالاها، محصول کار انساني است. ارزشي که درون فضا انباشت ميشود، ارزشي است که از درون بدن انسانها خارج شده است؛ اما برخلاف صورت ظاهر کالاها که تظاهر نفوذ کار در آنها را ميتوان مشاهده کرد، انباشت کار در فضا، صورتي ذهني و پديدارشناسانه دارد. فضا، تا زماني فضا است که حامل مناسبات انساني باشد. فضا، به اين عبارت، مکان در دسترس و عرصهاي است که بيشترين رويدادها را ميتوان در آن گرد آورد.
بهاينترتيب فضا، مکاني است در دسترس که بر اثر تراکم رويدادها و شدت مناسبات انساني دچار انحنا شده است و اعتبار آن تا زماني است که اين مناسبات پابرجا باشند. چه چيزي دسترسپذيري فضا را ممکن ميکند؟ راهها، تأسيسات زيربنايي، امکانات شغلي، خانهها و فروشگاهها و مراکز خدماتي. همه اين عناصر با کار انساني شکل ميگيرند.
هر چقدر اين کارها انباشتهتر باشند، ارزش فضا بالاتر ميرود؛ اما سادهانگاري است اگر با اجراي خيابان و تأسيسات و جز آنها، انتظار شکلگيري فضا را داشته باشيم. دراينصورت ميزان انباشت چنين کارهايي در شهرهاي جديد، بايد اين شهرها را به بازارهاي بزرگي از فضا تبديل کند؛ اما آنچه در اين فرايند مغفول است، انباشت کار تاريخي انسانهاست؛ يعني آنچه به جامعههاي انساني هويت ميبخشد، اطمينان ميآورد و تابآور ميسازد.
فضا، محصول تاريخي انسانها است و نميتوان با حرکت دفعي به توليد آن پرداخت. به عبارت ديگر، فضا نهتنها محصول کار انسانهاي زنده موجود است؛ بلکه محصول کار انسانهاي درگذشته و حتي انسانهاي آينده است. انباشت کار انسانهاي مُرده، همواره در فضا وجود دارد و آرزوها و آرمانهاي انسانهاي کنوني نيز بهمثابه کار انسانهاي آينده، خود را بروز ميدهد. فضاهاي دستساخت و ارادهگرايانه نميتوانند بهسادگي حاوي وجه تاريخي فضا بشوند. نيازمند زمان هستند که در آن زمان، انسانها، نسل اندر پي نسل، به کنش با يکديگر، به ضبط حافظه تاريخي، خاطرات، فرهنگ و گذشته بپردازند و بيشازهمه بايد اثبات کنند که اين مکان، استعداد انباشت کارهاي انساني بيشتري را دارد، بر پاي خود ايستاده است، از گزند روزگار مصون و محفوظ ميماند و ازاينرو است که به مکاني براي آرزو، اميد و آينده و جايي براي تداوم زندگي بدل ميشود.
فضا، کالايي است که انسانهاي بيشماري بر روي آن کار کردهاند. انسانهايي که مردهاند يا زنده يا هنوز به دنيا نيامده. انسانهايي گمنام، انسانهايي که حتي از توليد آن بهرهاي نگرفتهاند و انسانهايي که فاصله زيادي با آن دارند و روحشان از توليد آن خبر ندارد.
ازاينرو فضا، کالايي است که جامعه آن را ساخته؛ ولي افراد بر آن سيطره مييابند و آن را از آنِِ خود ميکنند و برعکس، فضا کالايي است که مالکِ آن، کاري بر روي آن انجام نداده يا اثر کار او بسيار ناچيزتر از آني است که از آن بهرهمند ميشود. فضا، کالايي است با منبع عظيمي از درآمدهاي کارنکرده (رانت) و به حقي براي تصاحب بخشي از ارزش اضافي فرايندهاي توليد در کالاهاي ديگر بدل ميشود.
به دليل وجود فاصله ميان توليدکنندگان و بهرهبرداران فضا، اين کالا در مناسبات قدرت، جايگاهي بس ويژه مييابد؛
..زيرا با تصرف فضا، امکان دستيابي به بخشي از ارزش اضافي، صورت حقوقي مييابد. اين حق که موجوديتي تاريخي دارد، خصلتي انتزاعي يافته و اينگونه به نظر ميرسد که سابقالوجود و پيشيني است.
موضوعات مرتبط: برنامه ریزی شهری
📕📚 بررسی شیوه های توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی (TOD)
تهیهکننده: مریم فیروزگر، نادیا فلاح
برای دانلو فایل اینجا کلیک کنید
موضوعات مرتبط: برنامه ریزی شهری




















